Als er een Hadith authentiek bevonden wordt..

“𝐀𝐥𝐬 𝐞𝐫 𝐞𝐞𝐧 𝐇𝐚𝐝𝐢𝐭𝐡 𝐚𝐮𝐭𝐡𝐞𝐧𝐭𝐢𝐞𝐤 𝐛𝐞𝐯𝐨𝐧𝐝𝐞𝐧 𝐰𝐨𝐫𝐝𝐭, 𝐝𝐚𝐧 𝐢𝐬 𝐝𝐚𝐭 𝐦𝐢𝐣𝐧 𝐦𝐞𝐧𝐢𝐧𝐠.”

Velen van ons – en zeker in het begin van het opdoen van kennis – zijn vast en zeker teksten tegengekomen van de vier Imams waarin zij het afkeuren om hen te volgen in hun uitspraken en aansporen altijd direct terug te keren naar de bronnen.

Maar wat bedoelden zij daar daadwerkelijk mee, en tot wie richtten zij zich eigenlijk met dit advies?

Imam Ahmad heeft gezegd:

“𝐕𝐨𝐥𝐠 𝐦𝐢𝐣𝐧 𝐦𝐞𝐧𝐢𝐧𝐠 𝐧𝐢𝐞𝐭, 𝐧𝐨𝐜𝐡 𝐝𝐢𝐞 𝐯𝐚𝐧 𝐌𝐚𝐚𝐥𝐢𝐤, 𝐚𝐬𝐡-𝐒𝐡𝐚𝐚𝐟𝐢’𝐢𝐞, 𝐚𝐥-𝐀𝐰𝐳𝐚𝐚’𝐢𝐞 𝐨𝐟 𝐚𝐭𝐡-𝐓𝐡𝐚𝐰𝐫𝐢. 𝐄𝐧 𝐧𝐞𝐞𝐦 𝐯𝐚𝐧 𝐰𝐚𝐚𝐫 𝐳𝐢𝐣 𝐡𝐞𝐛𝐛𝐞𝐧 𝐠𝐞𝐧𝐨𝐦𝐞𝐧.”

Imam Ibn Taymiyah heeft hierop gezegd:

“Hij (Imam Ahmed) heeft in meerdere uitspraken expliciet gezegd dat het niet toegestaan is voor de 𝐛𝐞𝐯𝐨𝐞𝐠𝐝𝐞 (!) 𝐠𝐞𝐥𝐞𝐞𝐫𝐝𝐞 om hen in hun uitspraken blindelings te volgen. Zo heeft hij gezegd: “Volg mijn mening niet, noch die van Maalik, ash-Shaafiʿie, al-Awzaaʿie of ath-Thawri.”)

(Madjmoeʿ ul-Fataawa)

Imam Aboe Haniefah heeft gezegd:

“𝐇𝐞𝐭 𝐢𝐬 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐭𝐨𝐞𝐠𝐞𝐬𝐭𝐚𝐚𝐧 𝐝𝐚𝐭 𝐢𝐞𝐦𝐚𝐧𝐝 𝐦𝐢𝐣𝐧 𝐮𝐢𝐭𝐬𝐩𝐫𝐚𝐚𝐤 𝐯𝐨𝐥𝐠𝐭, 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐰𝐞𝐭𝐞𝐧𝐝𝐞 𝐰𝐚𝐚𝐫 𝐢𝐤 𝐡𝐞𝐭 𝐨𝐩 𝐠𝐞𝐛𝐚𝐬𝐞𝐞𝐫𝐝 𝐡𝐞𝐛.”

Imam Ibn ʿAbidin al-Hanafi zei:

“Het zal niemand ontgaan zijn dat dit gericht is naar degene die de 𝐤𝐮𝐧𝐝𝐞 𝐞𝐧 𝐯𝐚𝐚𝐫𝐝𝐢𝐠𝐡𝐞𝐝𝐞𝐧 𝐛𝐞𝐡𝐞𝐞𝐫𝐬𝐞𝐧 om de bewijzen te bestuderen.”

(Haashiyat Ibn Abidin)

Imam Ash-Shaafiʿie heeft gezegd:

“𝐀𝐥𝐬 𝐞𝐞𝐧 𝐚𝐮𝐭𝐡𝐞𝐧𝐭𝐢𝐞𝐤𝐞 𝐨𝐯𝐞𝐫𝐥𝐞𝐯𝐞𝐫𝐢𝐧𝐠 𝐢𝐧 𝐭𝐞𝐠𝐞𝐧𝐬𝐭𝐫𝐢𝐣𝐝 𝐢𝐬 𝐦𝐞𝐭 𝐦𝐢𝐣𝐧 𝐮𝐢𝐭𝐬𝐩𝐫𝐚𝐚𝐤, 𝐧𝐞𝐠𝐞𝐞𝐫 𝐝𝐚𝐧 𝐦𝐢𝐣𝐧 𝐰𝐨𝐨𝐫𝐝𝐞𝐧.” en zei: “𝐀𝐥𝐬 𝐞𝐫 𝐞𝐞𝐧 𝐇𝐚𝐝𝐢𝐭𝐡 𝐚𝐮𝐭𝐡𝐞𝐧𝐭𝐢𝐞𝐤 𝐛𝐞𝐯𝐨𝐧𝐝𝐞𝐧 𝐰𝐨𝐫𝐝𝐭, 𝐝𝐚𝐧 𝐢𝐬 𝐝𝐚𝐭 𝐦𝐢𝐣𝐧 𝐦𝐞𝐧𝐢𝐧𝐠.”

Imam an-Nawawi zei hierop:

“En wat imam Ash-Shaafiʿie zei, 𝐛𝐞𝐭𝐞𝐤𝐞𝐧𝐭 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐝𝐚𝐭 𝐰𝐚𝐧𝐧𝐞𝐞𝐫 𝐞𝐞𝐧 𝐰𝐢𝐥𝐥𝐞𝐤𝐞𝐮𝐫𝐢𝐠 𝐩𝐞𝐫𝐬𝐨𝐨𝐧 een authentieke overlevering ziet, dat hij dan mag zeggen: “Dit is de (echte) mening van al-imam Ash-Shaafiʿie”, waarna hij naar de ogenschijnlijke betekenis (van de hadith) gaat handelen. Dit is echter slechts van toepassing op degene die het 𝐧𝐢𝐯𝐞𝐚𝐮 𝐯𝐚𝐧 𝐈𝐣𝐭𝐢𝐡𝐚𝐚𝐝 𝐡𝐞𝐞𝐟𝐭 𝐛𝐞𝐫𝐞𝐢𝐤𝐭 binnen de Madhab.”

(al-Madjmoeʿ)

En zo zegt ook Imam Ibnu as-Salaah Ash-Shaafiʿie:

“Het is niet de bedoeling dat er gehandeld wordt naar de letterlijke betekenis van de uitspraak van Imam Ash-Shaafi’ie. Want het is 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐰𝐞𝐠𝐠𝐞𝐥𝐞𝐠𝐝 𝐯𝐨𝐨𝐫 𝐢𝐞𝐝𝐞𝐫𝐞 𝐠𝐞𝐥𝐞𝐞𝐫𝐝𝐞 𝐨𝐦 𝐨𝐧𝐚𝐟𝐡𝐚𝐧𝐤𝐞𝐥𝐢𝐣𝐤 𝐭𝐞 𝐡𝐚𝐧𝐝𝐞𝐥𝐞𝐧 naar hetgeen hij ziet als bewijsvoering vanuit de Hadith.”

(al-Madjmoeʿ)

Hier zien we zelfs dat Ibn as-Salaah het 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐭𝐨𝐞𝐬𝐭𝐚𝐚𝐭 voor willekeurige Fuqahaa’ om los van de vroegere imams een uitspraak te doen, laat staan de doorsnee docenten en predikers, en laat staan de doorsnee moslims.

𝐃𝐞 𝐯𝐢𝐞𝐫 𝐢𝐦𝐚𝐦𝐬 𝐳𝐢𝐣𝐧 𝐳𝐞𝐤𝐞𝐫 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐟𝐞𝐢𝐥𝐥𝐨𝐨𝐬, 𝐦𝐚𝐚𝐫 𝐳𝐢𝐣 𝐡𝐞𝐛𝐛𝐞𝐧 𝐳𝐞𝐤𝐞𝐫 𝐞𝐞𝐧 𝐧𝐢𝐯𝐞𝐚𝐮 𝐯𝐚𝐧 𝐠𝐞𝐥𝐞𝐞𝐫𝐝𝐡𝐞𝐢𝐝, 𝐫𝐞𝐥𝐢𝐠𝐢𝐨𝐬𝐢𝐭𝐞𝐢𝐭 𝐞𝐧 𝐩𝐞𝐫𝐢𝐨𝐝𝐢𝐞𝐤𝐞 𝐧𝐚𝐛𝐢𝐣𝐡𝐞𝐢𝐝 𝐯𝐚𝐧 𝐝𝐞 𝐦𝐞𝐭𝐠𝐞𝐳𝐞𝐥𝐥𝐞𝐧 𝐞𝐧 𝐳𝐞𝐥𝐟𝐬 𝐝𝐞 𝐏𝐫𝐨𝐟𝐞𝐞𝐭 – 𝐯𝐫𝐞𝐝𝐞 𝐞𝐧 𝐳𝐞𝐠𝐞𝐧𝐢𝐧𝐠𝐞𝐧 𝐳𝐢𝐣 𝐦𝐞𝐭 𝐡𝐞𝐦 – 𝐰𝐚𝐭 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐠𝐞ë𝐯𝐞𝐧𝐚𝐚𝐫𝐝 𝐤𝐚𝐧 𝐰𝐨𝐫𝐝𝐞𝐧 𝐛𝐢𝐧𝐧𝐞𝐧 𝐝𝐞 𝐠𝐞𝐧𝐞𝐫𝐚𝐭𝐢𝐞𝐬 𝐢𝐧 𝐥𝐚𝐭𝐞𝐫𝐞 𝐞𝐞𝐮𝐰𝐞𝐧.

Imam Malik zei ook:

“𝐈𝐞𝐝𝐞𝐫𝐞 𝐦𝐞𝐧𝐢𝐧𝐠 𝐤𝐚𝐧 𝐰𝐨𝐫𝐝𝐞𝐧 𝐚𝐚𝐧𝐯𝐚𝐚𝐫𝐝 𝐨𝐟 𝐰𝐨𝐫𝐝𝐞𝐧 𝐯𝐞𝐫𝐰𝐨𝐫𝐩𝐞𝐧 𝐛𝐞𝐡𝐚𝐥𝐯𝐞 𝐝𝐞 𝐦𝐞𝐧𝐢𝐧𝐠 𝐯𝐚𝐧 𝐝𝐞𝐠𝐞𝐧𝐞 𝐝𝐢𝐞 𝐢𝐧 𝐝𝐢𝐭 𝐠𝐫𝐚𝐟 𝐥𝐢𝐠𝐭.” Vervolgens wees hij naar het graf van de profeet, vrede zij met hem.”

𝐕𝐚𝐧 𝐞𝐞𝐧𝐢𝐞𝐝𝐞𝐫 𝐰𝐨𝐫𝐝𝐭 𝐚𝐟𝐠𝐞𝐰𝐞𝐳𝐞𝐧 𝐞𝐧 𝐠𝐞𝐚𝐜𝐜𝐞𝐩𝐭𝐞𝐞𝐫𝐝, 𝐦𝐚𝐚𝐫 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐢𝐞𝐝𝐞𝐫𝐞𝐞𝐧 𝐢𝐬 𝐛𝐞𝐯𝐨𝐞𝐠𝐝 𝐨𝐦 𝐝𝐢𝐭 𝐭𝐞 𝐝𝐨𝐞𝐧.

Er wordt overgeleverd dat een van de Shaafiʿie geleerden (Abu al-Qasim ad-Daariki) zei:

“Het navolgen van de Hadith heeft de voorrang boven de uitspraak van ash-Shaafiʿie en Aboe Hanifah”

Imam adh-Dhahabi zei als commentaar hierop:

“Dit principe is correct, maar wel met voorwaarden:
1-Dat de uitspraak die hij verkiest (boven de uitspraak van deze twee imams) gedaan is door gelijkwaardigen van deze twee imams zoals Malik of Soefyan of al-Awza’ie
2-Dat de Hadith vrij is van gebrekkigheden (in keten en tekst)
3-Dat de bewijsvoering van ash-Shaafiʿie en Aboe Hanifah ook geen authentieke hadith bevat die de andere mening tegenspreekt.

𝐌𝐚𝐚𝐫 𝐰𝐚𝐭 𝐛𝐞𝐭𝐫𝐞𝐟𝐭 𝐝𝐞𝐠𝐞𝐧𝐞 𝐝𝐢𝐞 𝐡𝐚𝐧𝐝𝐞𝐥𝐭 𝐧𝐚𝐚𝐫 𝐞𝐞𝐧 𝐚𝐮𝐭𝐡𝐞𝐧𝐭𝐢𝐞𝐤𝐞 𝐇𝐚𝐝𝐢𝐭𝐡 𝐭𝐞𝐫𝐰𝐢𝐣𝐥 𝐚𝐥𝐥𝐞 𝐛𝐞𝐯𝐨𝐞𝐠𝐝𝐞 𝐠𝐞𝐥𝐞𝐞𝐫𝐝𝐞𝐧 𝐝𝐢𝐞 𝐥𝐢𝐧𝐤𝐬 𝐡𝐞𝐛𝐛𝐞𝐧 𝐥𝐚𝐭𝐞𝐧 𝐥𝐢𝐠𝐠𝐞𝐧; 𝐢𝐧 𝐝𝐚𝐭 𝐠𝐞𝐯𝐚𝐥 𝐧𝐢𝐞𝐭.”

(Er kunnen meerdere redenen zijn waarom geleerden niet naar een authentieke hadith handelen zoals wanneer de hadith contextgebonden is en dus alleen voor bepaalde situaties geldt etc..)

Het blindelings volgen van een van deze 4 soennitische wetscholen 𝐢𝐬 𝐯𝐞𝐢𝐥𝐢𝐠𝐞𝐫 dan de zogenaamde chaotische ongefundeerde ijtihad onder het mom van het volgen van Koran en Soennah terwijl degenen die zich daaraan wagen de vaardigheden ervoor niet eens beheersen.

Imam Ibn Taymiyah al-Hanbali heeft gezegd:

“De Moeqallid (leek) is gebonden aan het verrichten van Taqlied (het volgen van een geleerde). Het is voor zo’n iemand niet toegestaan om zich te wagen aan:

1- Tardjieh (de ene uitspraak boven de andere verkiezen),

2- het ontkrachten van een bepaalde uitspraak

3- het bestempelen van een kwestie als ‘correct’ of ‘incorrect’.

(Madjmoeʿ ul-Fataawa)

𝐙𝐞𝐠𝐠𝐞𝐧 𝐝𝐚𝐭 𝐡𝐞𝐭 𝐚𝐚𝐧𝐡𝐨𝐮𝐝𝐞𝐧 𝐯𝐚𝐧 éé𝐧 𝐯𝐚𝐧 𝐝𝐞 𝐦𝐚𝐝𝐡𝐚𝐚𝐡𝐢𝐛 𝐯𝐚𝐧 𝐝𝐞 𝐬𝐨𝐞𝐧𝐧𝐚𝐡 𝐞𝐞𝐧 𝐭𝐞𝐤𝐞𝐧 𝐯𝐚𝐧 𝐓𝐚’𝐚𝐬𝐬𝐮𝐛 (𝐟𝐚𝐧𝐚𝐭𝐢𝐬𝐦𝐞 𝐢𝐧 𝐡𝐞𝐭 𝐯𝐨𝐥𝐠𝐞𝐧 𝐯𝐚𝐧 𝐞𝐞𝐧 𝐠𝐞𝐥𝐞𝐞𝐫𝐝𝐞) 𝐢𝐬, 𝐢𝐬 𝐢𝐧 𝐳𝐢𝐜𝐡𝐳𝐞𝐥𝐟 𝐞𝐞𝐧 𝐭𝐞𝐤𝐞𝐧 𝐯𝐚𝐧 𝐨𝐧𝐰𝐞𝐭𝐞𝐧𝐝𝐡𝐞𝐢𝐝. 𝐀𝐥𝐬 𝐰𝐞 𝐬𝐭𝐢𝐥𝐬𝐭𝐚𝐚𝐧 𝐛𝐢𝐣 𝐨𝐧𝐳𝐞 𝐫𝐞𝐚𝐥𝐢𝐭𝐞𝐢𝐭 𝐯𝐚𝐧 𝐯𝐚𝐧𝐝𝐚𝐚𝐠, 𝐳𝐢𝐞𝐧 𝐰𝐞 𝐝𝐚𝐭 𝐝𝐞 𝐦𝐞𝐞𝐫𝐝𝐞𝐫𝐡𝐞𝐢𝐝 𝐯𝐚𝐧 𝐝𝐞 𝐟𝐚𝐧𝐚𝐭𝐢𝐞𝐤𝐞𝐧 𝐞𝐧 𝐬𝐞𝐤𝐭𝐚𝐫𝐢𝐬𝐭𝐞𝐧 𝐳𝐢𝐜𝐡 𝐛𝐞𝐯𝐢𝐧𝐝𝐞𝐧 𝐨𝐧𝐝𝐞𝐫 𝐝𝐞 𝐚𝐧𝐭𝐢-𝐦𝐚𝐝𝐡𝐡𝐚𝐛 𝐛𝐞𝐰𝐞𝐠𝐢𝐧𝐠𝐞𝐧, 𝐞𝐧 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐨𝐧𝐝𝐞𝐫 𝐝𝐞 𝐟𝐢𝐪𝐡-𝐬𝐭𝐮𝐝𝐞𝐧𝐭𝐞𝐧 𝐨𝐟 𝐠𝐞𝐥𝐞𝐞𝐫𝐝𝐞𝐧 𝐯𝐚𝐧 𝐝𝐞 𝟒 𝐌𝐚𝐝𝐡𝐚𝐚𝐡𝐢𝐛.

Sheikh Ilyas el Yousfi