Na een intensieve periode van lesgeven en preken in Nederland, en na talloze diepgaande, soms verrassende interacties met moslims, ben ik dieper gaan reflecteren en heb ik uitvoerig onderzoek gedaan. Ik ben tot de ontnuchterende conclusie gekomen dat de religiositeit binnen onze gemeenschap verontrustend afneemt en dat er algemene problemen in onze geloofsgemeenschap bestaan. Het raakt me diep te zien hoe er een doorgeschoten striktheid is, hoe het geloof zijn essentie lijkt te verliezen, en hoe diepgaande misverstanden voorkomen bij degenen die de islam verdedigen in dit land. Deze problemen voelen als een zware last, een ziekte bijna, die leidt tot een oppervlakkige beleving van ons geloof.
Ik ontdekte dat het gebrek aan kennis van de Arabische taal aan de basis van deze problemen ligt. Deze taal, de taal van het eerste bewijs – de Heilige Koran – en de enige taal van de Soennah van onze Profeet, is zoals de sleutel tot een schatkist vol wijsheid en kennis. Maar helaas, de sleutel lijkt verloren.
Deze twee fundamenten van ons geloof zijn al meer dan 14 eeuwen vastgelegd in de oorspronkelijke taal van de openbaring, het Arabisch. En deze teksten zijn sindsdien geïnterpreteerd en uitgelegd in diezelfde taal, als een nooit eindigende stroom van wijsheid. Maar zonder kennis van de Arabische taal, lijkt het alsof we proberen een boek te lezen zonder te weten hoe we de woorden moeten uitspreken.
Het volledig of gedeeltelijk missen van de Arabische taal, of het hebben van een zorgwekkend beperkte kennis ervan, leidt onvermijdelijk tot ernstige problemen. Het leidt tot een gevoel van ontoereikendheid, alsof we proberen te lopen zonder benen, zwemmen zonder armen. Het resulteert in mensen die zich, figuurlijk gesproken, als slachtoffers, gewonden en gehandicapten voelen. Ze worstelen om de rijke en complexe betekenissen van de islamitische leer te begrijpen en te beoefenen, als een vis die probeert te fietsen, omdat ze de taal van die leer onvoldoende beheersen. Deze barrière is niet beperkt tot alleen de studenten; ook de docenten ondervinden hier hinder van. Het maakt niet uit hoe toegewijd ze zijn, zonder een grondige kennis van de Arabische taal blijft het ware en brede begrip van onze religie een ongrijpbare droom.
Daarom is het cruciaal dat we ons volledig toewijden aan het leren en begrijpen van deze taal. Door het Arabisch te leren, vergroten we niet alleen onze kennis, maar verdiepen we ook onze religieuze toewijding. We moeten bescheiden blijven en niet veronderstellen dat ons begrip van de islam superieur kan zijn aan dat van onze vroegere geleerden. Deze wijze mensen hadden een diep en omvangrijk begrip van de Arabische taal en alle bijbehorende disciplines. Zij hebben jaren, zo niet decennia, besteed aan het bestuderen en uitleggen van de teksten.
Om hun toewijding en kennis te respecteren, moeten we ons serieus inzetten voor het leren van de Arabische taal. En hierbij spelen de islamitische stichtingen in Nederland een belangrijke rol. Het aanbod aan Arabische lessen in ons land moet uitgebreid worden. We hebben meer hoogwaardige cursussen en programma’s nodig op verschillende niveaus, van beginners tot gevorderden. Op deze manier kunnen we ervoor zorgen dat iedereen die geïnteresseerd is in het leren van Arabisch, de mogelijkheid heeft om dat te doen op een manier die bij hen past.
Het is niet alleen een kwestie van meer lessen aanbieden, maar ook van betere kwaliteit. De inhoud van de cursussen moet uitdagend en verrijkend zijn, met deskundige docenten die zowel de taal als de culturele context begrijpen. Alleen dan kunnen we echt vooruitgang boeken in onze kennis en begrip van het Arabisch, en daarmee van de islam. Het zal niet altijd makkelijk zijn, maar de beloningen zullen de moeite meer dan waard zijn.
Shaykh Mohammed Lamin ash-Shinqiti
Zeist, 5 juli 2023